Пошук

Юбілейны фестываль «Дзяржаўны голас» прайшоў у Свята-Лізавецінскім манастыры

19 кастрычніка 2020

Фестываль духоўнай музыкі «Дзяржаўны голас» у Свята-Лізавецінскім манастыры сёлета «адзначыў» падвойны юбілей — гэта быў 20-ы фестываль за 10 гадоў. Спачатку яго праводзілі тройчы, затым двойчы на працягу года.

Кожны фестываль — гэта новыя знаёмствы і цёплыя сустрэчы старых сяброў. Вядома, падзеі гэтага года ўнеслі свае карэктывы, але не перашкодзілі зрабіць свята.

— Фестываль для нас — справа ўжо звыклая, — кажа яго арганізатар, старшы рэгент манастыра манахіня Юліянія (Дзянісава). — І я не лічу, што ў гэтым годзе каронавірус і ўсё іншае неяк паўплывала на тое, як ён прайшоў. Музыканты — народ дысцыплінаваны і адказны. Але ў гэтым годзе мы вымушаны былі лічыцца і з некаторымі абмежаваннямі. Граніцы зачыненыя, і Пецярбургскі хор не «прарваўся», хоць вельмі хацеў... «Дзяржаўны голас» — міжнародны фестываль, але ў гэты раз ён атрымаўся чыста беларускім (усміхаецца). І гэта таксама выдатна!

 

 

 

 

 

 

 

 

Чатыры з пяці хораў-удзельнікаў — мінскія. Сёлета адзіным «прыезджым» калектывам стаў архіерэйскі хор Пакроўскага кафедральнага сабора горада Гродна. Гэта, можна сказаць, калектыў-доўгажыхар. Пераемнасць традыцый і харавых саставаў захоўваецца ўжо больш стагоддзя.

 

 

 

 

 

 

 

 

— Наш хор пастаянна ўдзельнічае ў богаслужэннях — распавядае рэгент, протадыякан Дзмітрый Шэпелеў. — Але каб выконваць і канцэртную праграму, даводзіцца збірацца на рэпетыцыі два-тры разы на тыдзень. У «Дзяржаўным голасе» мне ўжо даводзілася ўдзельнічаць з іншым калектывам — з хорам духавенства Гродзенскай епархіі. Гэты фестываль вельмі добры! Тут не адчуваецца ніякага духу спаборніцтва. Цікава, прыемна і душэўна!

Адзіны сёлета хор не з ліку царкоўных — гэта Дзяржаўная акадэмічная капэла імя Р. Шырмы, Заслужаны калектыў Рэспублікі Беларусь. Кіруе ім дырыжор Вольга Янум. Вопыт спеваў у храме, як яна лічыць, заўсёды карысны і цікавы.

— Я думаю, сцены храма, яго атмасфера настройваюць на неабходны лад — адзначае Вольга Яўгенаўна. — Царкоўны хор — гэта «нягучная», малітоўная атмасфера. А на канцэрце дапушчальны і некаторы «душэўны каментарый». І ў першую чаргу яго задача — данесці да гледача той сэнс, які ўцаркоўленаму чалавеку зразумелы без слоў. Я думаю, што канцэрты духоўнай музыкі павінны дапамагаць успрымаць яе, падахвочваць прыйсці ў храм. Але тут важна захоўваць баланс. І ў гэтым дапамагае сам храм і, вядома, малітва.

 

 

 

 

 

 

 

 

Не адстаюць ад старэйшых калег і самыя юныя дэбютанты фестывалю — дзіцяча-юнацкая капэла «Адраджэнне». Сярод яе ўдзельнікаў ёсць і малодшыя школьнікі, і цалкам дарослыя харысты, студэнты Акадэміі музыкі. З задачай рабяты справіліся — публіка прымала іх вельмі ветліва.

— Нашы дзяўчаты і хлопцы ўцаркоўленыя, і яны выконваюць духоўную музыку ўжо з некаторым унутраным разуменнем, — кажа кіраўнік хору Іна Алехнік. — Ім гэта блізка і цікава, таму асаблівых цяжкасцяў, дзякуй Богу, няма. З малітвай і Божай дапамогай нам гэта ўдаецца! І, я думаю, такія мерапрыемствы дапамагаюць дзецям расці і духоўна, і музычна. І стымулююць працаваць яшчэ больш старанна!

 

 

 

 

 

 

 

 

Больш фота на сайце Свята-Лизавецінскага манастыра

Анастасія Марчук

Church.by