Мітрапаліт Мінскі і Заслаўскі Павел наведаў Свята-Троіцкі кафедральны сабор горада Алапаеўска

16 ліпеня 2018

top.jpg

15 ліпеня 2018 года, пасля наведвання Лізавецінскага манастыра ў горадзе Алапаеўску Свярдлоўскай вобласці, Свяцейшы Патрыярх Маскоўскі і ўсяе Русі Кірыл і пастаянныя члены Свяшчэннага Сінода Рускай Праваслаўнай Царквы ў суправаджэнні мітрапаліта Екацярынбургскага і Верхатурскага Кірыла і епіскапа Каменскага і Алапаеўскага Мяфодзія прыбылі ў Свята-Троіцкі кафедральны сабор горада Алапаеўска.

Удзел у візіце прыняў мітрапаліт Мінскі і Заслаўскі Павел, Патрыяршы Экзарх усяе Беларусі.

Свяцейшы Патрыярх Кірыл агледзеў Саборную плошчу горада, дзе знаходзіцца помнік прападобнамучаніцы Лізавеце Фёдараўне Раманавай, а затым прайшоў у кафедральны сабор.

Ля брамы сабора Прадстаяцеля Рускай Праваслаўнай Царквы сустракалі ключнік сабора протаіерэй Максім Дударэнка і духавенства храма.

Навучэнец 4-га класа алапаеўскай сярэдняй школы № 2 Марк Крамарэнка прачытаў напісаны ім верш, прысвечаны прападобнамучаніцы Лізавеце і забітым ў Алапаеўску. Марк і яго бацькі Ірына і Мікалай Крамарэнка — прыхаджане Троіцкага сабора.

Пасля кароткай малітвы протаіерэй Максім Дударэнка ад імя прыхаджан і кліру сабора вітаў Свяцейшага ўладыку і паднёс Яго Свяцейшасці карціну з выявай Свята-Троіцкага сабора, напісаную Маркам Крамарэнкам.

Свяцейшы Патрыярх Кірыл звярнуўся да духавенства і набожных міран з Першасвяціцельскім словам.

У дар сабору Прадстаяцель Рускай Царквы перадаў абраз свяшчэннамучаніка Ермагена, Патрыярха Маскоўскага і ўсяе Русі. Вернікам былі ўручаны абразкі Спаса Нерукатворнага з Патрыяршым благаславеннем.

Затым Свяцейшы Патрыярх Кірыл і члены Свяшчэннага Сінода наведалі склеп за алтаром сабора — месца першапачатковага пахавання прападобнамучаніцы Лізаветы і з ёй пацярпелых.

*** 

Першы будынак будучага Свята-Троіцкага сабора быў пабудаваны ў 1702 годзе на сродкі прыхаджан, жыхароў Нейва-Алапаеўскага завода. Гэта быў аднапрастольны храм у гонар св. чалавека Божага Аляксія. Пасля ў розныя гады былі прыбудаваны званіца і два прыдзелы — у гонар Прасвятой Тройцы і Архістратыга Міхаіла. Вялікія памеры і тры прыдзелы далі падставу Свяцейшаму Сіноду надаць храму ў 1912 годзе статус сабора.

З 1932 па 1992 год у храме размяшчаўся хлебазавод.

З 1992 года Свята-Троіцкі сабор з'яўляецца архіерэйскім падвор'ем, з 2012 года — кафедральным саборам Каменскай епархіі.

Гэты храм (як і храм св. Кацярыны горада Алапаеўска) наведвалі ў 1918 годзе вялікія князі Раманавы і прападобнамучаніца Лізавета, знаходзячыся пад вартай у Напольнай школе. Ім аказвалася з боку святарства асаблівая ўвага, але наведванне царквы было адзіным суцяшэннем для князёў толькі ў першы месяц знаходжання ў Алапаеўску.

19 кастрычніка 1918 года Свята-Троіцкі сабор у Алапаеўску стаў месцам пахавання забітых бальшавікамі вялікай княгіні Лізаветы Фёдараўны, яе кялейніцы інакіні Варвары (Якаўлевай), вялікага князя Сяргея Міхайлавіча і яго сакратара Фёдара Рэмеза, князёў імператарскай крыві Іаана, Канстанціна і Ігара Канстанцінавічаў, князя Уладзіміра Палея.

28 верасня 1918 года ў Алапаеўск уступілі часткі Белай арміі. Прызначаная следчая камісія па забойстве вялікіх князёў неўзабаве раскрыла месца злачынства — шахту пад Алапаеўскам. Целы мучанікаў былі падняты на паверхню. Пасля правядзення паліцэйска-медыцынскай экспертызы целы былі перанесены 18 кастрычніка 1918 года ў Кацярынінскую царкву, дзе была адслужана ўсяночная памінальная служба.

19 кастрычніка 1918 года хрэсным ходам 8 трун перанеслі з Кацярынінскай царквы ў Свята-Троіцкі сабор, дзе была здзейснена памінальная Літургія, а пасля яе адпяванне. Затым целы былі пахаваны ў склепе справа ад алтара сабора.

14 ліпеня 1919 года астанкі былі вывезены адступаючымі часцямі Белай арміі з Алапаеўска ў Сібір. У красавіку 1920 года астанкі князёў Дома Раманавых і Ф. С. Рэмеза былі пахаваны ў склепе пры храме св. Серафіма Сароўскага ў Пекіне. Вялікая княгіня Лізавета Фёдараўна і інакіня Варвара былі пахаваны 30 студзеня 1921 года ў крыпце царквы святой роўнаапостальнай Марыі Магдаліны ў Іерусаліме.

***

Месцам часовага пахавання ў 1918-1919 гг. у Алапаеўску прападобнамучаніц Марыі і Варвары і князёў Раманавых стаў склеп — каменнае збудаванне, першапачаткова прызначанае для гаспадарчых патрэб Свята-Троіцкага сабора. У савецкі час ён знаходзіўся ў запусценні. Склеп быў засыпаны дзындрай, адходамі качагаркі хлебазавода.

Аднаўленчыя і рэстаўрацыйныя работы ў Троіцкім саборы пачаліся ў 1991 годзе, з перадачай будынка храма Царкве. 8 жніўня 1999 года Свята-Троіцкі сабор асвяціў архіепіскап Екацярынбургскі і Верхатурскі Вікенцій. Расчыстка склепа была выканана к прыезду Свяцейшага Патрыярха Аляксія II, які наведаў Свята-Троіцкі сабор за два гады да святкавання храмам свайго 300-годдзя.

Прэс-служба Патрыярха Маскоўскага і ўсяе Русі / Church.by