Пад старшынствам мітрапаліта Веніяміна адбылася нарада, прысвечаная фінальнаму этапу рэканструкцыі Тураўскага крыжа

15 верасня 2020

top.jpg

15 верасня 2020 года мітрапаліт Мінскі і Заслаўскі Веніямін, Патрыяршы Экзарх усяе Беларусі, узначаліў у Мінскім епархіяльным упраўленні нараду, прысвечаную завяршэнню работ па аднаўленню Тураўскага крыжа.

У 1962 годзе падчас раскопак тураўскага гарадзішча на пласце XII-XIII стагоддзяў археолаг Пётр Лысенка (1931 — 23.03.2020) выявіў чатыры свінцовых выявы Прасвятой Багародзіцы і трох святых. Вучоны выказаў здагадку, што выявы мелі дачыненне да ўздзвізальнага крыжа Тураўскага кафедральнага сабора, разбуранага землятрусам у першай палове XIII стагоддзя. Свінец, з якога выраблены знойдзеныя прадметы, паказвае на тое, што яны былі часткай працэсу стварэння арыгінальных малюнкаў з каштоўнага металу.

Уздзвізальны крыж быў галоўнай святыняй Тураўскай епархіі. Ён захоўваўся на троне кафедральнага сабора, быў цэнтрам богаслужэбных дзеянняў падчас Вялікага чацвярга і Узвіжання Жыватворнага Крыжа Гасподняга, выносіўся на пакланенне ў вялікія хрысціянскія святы або дні, значныя для горада і княства.

Знаходка Пятра Лысенкі стала імпульсам для рэканструкцыі Тураўскага крыжа з улікам наяўных навуковых звестак аб уздзвізальных крыжах візантыйскіх і старажытнарускіх храмаў. Нагадаем, што да ліку гэтых святынь адносіцца і духоўны сімвал Беларусі — крыж прападобнай Еўфрасінні Полацкай.

У 2018 годзе Беларускай Праваслаўнай Царквой быў аб'яўлены конкурс эскізных праектаў аднаўлення ўздзвізальнага крыжа Тураўскай епархіі мяжы XII-XIII стагоддзяў. У конкурсе ўдзельнічалі дзевяць ювеліраў і мастакоў. Журы прысудзіла перамогу эскізнаму праекту Алены Андрушчанка.

Канцэпцыя Тураўскага крыжа была падрыхтавана Марыяй Нецвятаевай, старшынёй Сінадальнага аддзела Беларускай Праваслаўнай Царквы па царкоўнаму мастацтву, архітэктуры і рэстаўрацыі. У жніўні 2019 года канцэпцыю ўхваліў мітрапаліт Мінскі і Заслаўскі Павел, Патрыяршы Экзарх усяе Беларусі, а восенню пры садзейнічанні ААТ «Банк развіцця Рэспублікі Беларусь» пачаліся працы па вырабе крыжа ў памеры на матэрыяле. Паводле сярэднявечных тэхналогій былі выраблены два ідэнтычных крыжа — для Тураўскай епархіі і для Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі.

У абмеркаванні фінальнага этапу работ прынялі ўдзел: мітрапаліт Веніямін, епіскап Тураўскі і Мазырскі Леанід, сакратар Мінскай епархіі протаіерэй Андрэй Волкаў, настаяцель сталічнага Храма-помніка ў гонар Усіх святых протаіерэй Фёдар Поўны, старшыня Сінадальнага аддзела Беларускай Праваслаўнай Царквы па ўзаемаадносінах Царквы і грамадства протаіерэй Мікалай Коржыч; дэлегацыя ААТ «Банк развіцця Рэспублікі Беларусь» на чале са старшынёй праўлення Андрэем Жышкевічам; акадэмік-сакратар Аддзялення гуманітарных навук і мастацтваў Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі Аляксандр Каваленя, дырэктар Інстытута гісторыі НАН Беларусі Вячаслаў Даніловіч; старшы навуковы супрацоўнік Інстытута гісторыі НАН Беларусі Наталля Дубіцкая, удава Пятра Лысенкі, і іх сын Фёдар Лысенка; рэктар Беларускай дзяржаўнай акадэміі мастацтваў Міхаіл Баразна, дацэнт Беларускай дзяржаўнай акадэміі Мастацтваў Іван Конан; ювелір Алег Ермаловіч, вытворца Тураўскага крыжа; мастак Алена Андрушчанка, аўтар эскізнага праекта Тураўскага крыжа; куратар праекта — старшыня Сінадальнага аддзела Беларускай Праваслаўнай Царквы па царкоўнаму мастацтву Марыя Нецвятаева.

Church.by

Фотарэпартаж