Пошук

Рэктар МінДА прыняў удзел ва Усерасійскай Пакроўскай акадэмічнай навуковай багаслоўскай канферэнцыі «Актуальныя пытанні экзэгетыкі і герменеўтыкі Свяшчэннага Пісання»

17 кастрычніка 2018

12 кастрычніка, напярэдадні прастольнага свята, у Маскоўскай духоўнай акадэміі адкрылася Усерасійская Пакроўская акадэмічная навуковая Багаслоўская канферэнцыя «Актуальныя пытанні экзегетыкі і герменеўтыкі Свяшчэннага Пісання».

На пленарным пасяджэнні рэктар МДА архіепіскап Вярэйскі Амвросій павітаў удзельнікаў:

- Праводзячы навуковыя канферэнцыі, навуковыя даследаванні Свяшчэннага Пісання, мы прэтэндуем заўсёды на глыбокі і ўсёабдымны падыход. Але, ужываючы навуковы метад, мы павінны разумець, што сёння, у век рацыяналізму і прагматызму, большасць людзей гэтым духам настолькі заразіліся, што на глыбінным узроўні сваёй свядомасці засвоілі адпаведны крытэрый ісціны. І сёння, для сучаснага чалавека, ісцінным становіцца тое, што ёсць лагічна несупярэчлівым ў рамках сістэмы светапогляду. І ў канчатковым выніку проста выгадна паўшаму чалавеку.

Падыход з такімі ўстаноўкамі да Слова Божага спарадзіў так званую пратэстанцкую парадыгму ў экзэгетыцы, а менавіта: ігнараванне Свяшчэннага Падання нашай Царквы. У выніку стаўленне да Пісання стала як да адной з літаратурных крыніц. Адмаўляецца гістарычнасць апісаных у Бібліі падзей і гэтак далей. Наступствам гэтага з'яўляецца маральны рэлятывізм у тлумачэннях. Адсюль нараджаецца адарванасць сучасных заходніх, ды і нават шэрагу айчынных біблейскіх даследаванняў, як ад царкоўна-грамадскіх праблем, так і ад жыцця і праблем канкрэтнага чалавека. Адсюль адцягненасць і бясплоднасць разваг пры навукападобнасці выкладання.

Адцягненыя ад жыцця даследаванні ніяк не спрыяюць вырашэнню праблемы масавага невуцтва праваслаўных хрысціян у галіне біблейскай гісторыі і біблейскага багаслоўя, нежадання і боязі чытаць сам тэкст Свяшчэннага Пісання. Такая адарванасць ад Падання, вядома, ні ў якай меры не спрыяе таму, каб людзі больш ведалі і больш глыбока вывучалі Пісанне. У той жа час адным з першых і найважнейшых прынцыпаў святаайцоўскага падыходу да тлумачэння Свяшчэннага Пісання з'яўляецца агульная перакананасць у тым, што Евангелле ёсць у першую чаргу не тэкст, а жывое Слова Бога Уцялесненага.

Не проста тэкст, як успрымаюць яго многія з пратэстанцкіх тлумачальнікаў, а менавіта жывое слова Жывога Бога, звернутае да самай глыбіні чалавечага сэрца. Не менш важным палажэннем была вера ў Боганатхнёнасць Свяшчэннага Пісання. Пачынаючы з часу мужоў апостальскіх і апалагетаў, царкоўныя пісьменнікі лічылі аўтараў Пісання органамі Бажэственнай ісціны. Евангелле засведчыла, што Сам Гасподзь, «пачаўшы ад Маісея і ад прарокаў, тлумачыў ім ва ўсім Пісанні тое, што сказана пра Яго». І калі Ён суправаджаў эмаускіх падарожнікаў, Ён таксама тлумачыць ім Свяшчэннае Пісанне, старазапаветнае Пісанне. І гэта тлумачэнне мела прадметам той бок Свяшчэннага Пісання, старазапаветнага Пісання, які адносіўся да самога Хрыста. І Гасподзь Сваім вучням адкрыў таямніцы Пісання пра Самога Сябе.

У святаацоўскім пісьменстве заўсёды назіралася глыбокае перакананне, якое вызначыла ўсю наступную праваслаўную экзэгезу, што тлумачэнне Пісання — не ёсць справа толькі інтэлектуальных намаганняў чалавека, а ўяўляе сабой у першую чаргу дар Божы чалавеку. Аб гэтай благадаці разумення казаў святы Юсцін, філосаф і мучанік: «Калі хто не атрымаў ад Бога вялікай благадаці і разумення таго, што казалі і рабілі прарокі, таму аніякай не будзе карысці ў тым, што ён пераказвае іх бачныя словы і дзеі, тады як не можа зразумець іх сутнасць».

Менавіта гэты дар разумення, атрыманы ад Бога разам з верай і пабожнасцю, дазваляе здабыць здароўе розуму, без якога немагчыма правільнае разуменне Свяшчэннага Пісання. Само Свяшчэннае Пісанне, дакладней, Сам Гасподзь праз яго шматкроць і шматстайна заклікае нас павучацца ў законе Гасподнім дзень і ноч, як гаворыцца ў кнізе Іісуса Навіна, у Псалтыры. «Седзячы ў доме і ідучы дарогаю, і кладучыся і ўстаючы» — у Другазаконні ёсць такія словы. «Штодня разбіраць Пісанне» — сказана ў Дзеяннях. «Даследаваць Пісанне», — як гаворыць нам Евангелле ад Іаана. «Слова Хрыстова няхай жыве ў вас ва ўсім яго багацці» — пасланне апостала Паўла да Калосян.

Я жадаю Божага благаславення ўдзельнікам і гасцям нашай канферэнцыі. Сардэчна вітаю ўсіх тых, хто прыбыў да нас з іншых навучальных устаноў, з іншых гарадоў. І жадаю, каб сучасныя даследаванні ў галіне праваслаўнай біблеістыкі, злучаючы навуковае веданне з несумненнай верай у Боганатхнёнасць Свяшчэннага Пісання, прыўнеслі ў вас добры плён у славу Божую. Дзякую арганізатарам канферэнцыі за вашу працу.

Першым выступіў рэктар Мінскай духоўнай акадэміі, прафесар Агульнацаркоўнай аспірантуры і дактарантуры архімандрыт Сергій (Акімаў). У дакладзе «Значэнне пазабіблейскіх сведчанняў для тлумачэння Свяшчэннага Пісання на прыкладзе дадзеных аб паходзе фараона Сусакіма ў Сіра-Палесціну» ён закрануў археалагічныя праблемы, звязаныя з ваенным паходам фараона Сусакіма на зямлю запаветную. Таксама архімандрыт Сергій разгледзеў праблемы, звязаныя з крыніцамі, бо мы ведаем аб гэтых падзеях не толькі са Свяшчэннага Пісання, але і з іншых тэкстаў.

Выступленне загадчыка Біблейскім кабінетам МДА протаіерэя Аляксандра Цімафеева было прысвечана асаблівасцям герменеўтычнай сістэмы праф. І. М. Карсунскага і яго ўплыву на рускую біблеістыку. Даклад быў прымеркаваны да 170-годдзя з дня нараджэння і да 120-годдзя з дня смерці прафесара МДА. У ім былі закрануты пытанні, якія тычацца асабістага жыцця Карсунскага, яго дзейнасці на карысць Царквы.

Загадчык кафедры біблістыкі СПбДА, дацэнт протаіерэй Дзімітрый Юрэвіч выступіў з дакладам «Метадалагічныя хібы ў герменеўтычных поглядах на Свяшчэннае Пісанне Старога Запавету праф. А. У. Карташова».

Прафесар ПСЦГУ і Фізіка-тэхнічнага універсітэта В. П. Лега прачытаў даклад, на тэму: «Першы дзень тварэння: святаайцоўскія тлумачэнні і сучасная навука». Віктар Пятровіч звярнуў увагу слухачоў на тое, што святыя айцы, у тым ліку свяціцелі Васілі Вялікі і Грыгорый Багаслоў, займаліся тлумачэннем дзён тварэння і звярталі асаблівую ўвагу на навуковыя канцэпцыі аб пачатку быцця свету сваёй эпохі. Калі б гэтыя святыя айцы жылі цяпер, то, магчыма, іх працы змяшчалі б погляды і канцэпцыі сучасных навуковых адкрыццяў.

Завяршылася пленарнае пасяджэнне выступленнем прарэктара па навукова-багаслоўскай рабоце МДА протаіерэя Аляксандра Задорнава, які прачытаў даклад «Свяшчэннае Пісанне ў кананічным корпусе: тэкст і тлумачэнне», і дакладам загадчыка кафедры біблістыкі ПСЦГУ протаіерэя Аляксея Емяльянава «Новазапаветнае тлумачэнне свяціцеля Феафана Затворніка ў спадчыне епіскапа Касіяна (Безабразава)». У сваім выступленні айцец Аляксей закрануў тэму асаблівасцяў біблеістыкі XVIII-XIX стаггодзяў, у якой прасочваецца прыніжэнне ролі Бога-Айца ў спасенні чалавецтва ад вечнай смерці.

Далей канферэнцыя працягнулася ў фармаце работы па секцыях.

Секцыя «Быццё свету да і пасля грэхападзення» была прысвечана праваслаўнай апалагетыцы і тлумачэнню Свяшчэннага Пісання. Мадэраваў работу секцыі протаіерэй Алег Мумрыкаў.

Мадэратарамі секцыі «Сучасныя праблемы экзегетыкі Свяшчэннага Пісання» выступілі протаіерэй Аляксандр Цімафееў і протаіерэй Дзімітрый Юрэвіч.

МДА / Church.by