Пошук

Выйшаў у свет 62-і том «Праваслаўнай энцыклапедыі»

16 верасня 2021

Царкоўна-навуковы цэнтр «Праваслаўная энцыклапедыя» выпусціў у свет чарговы, 62-і том «Праваслаўнай энцыклапедыі». Новы том працягвае публікацыю артыкулаў на літару «С».

Выданне адкрывае матэрыял пра Свенскую Пячэрскую ікону Божай Маці. Завяршае 62-і том артыкул пра свяшчэннамучаніка Сергія Кедрава, які быў расстраляны ў 1937 годзе і пахаваны на палігоне Бутава пад Масквой.

У том увайшоў шэраг біяграфічных артыкулаў, у прыватнасці, падрабязны матэрыял аб прападобным Серафіме Сароўскім, прападобным Серафіме (Амеліне), агульнацаркоўнае шанаванне якога ўстаноўлена ў 2017 годзе рашэннем Архіерэйскага Сабора, свяшчэннамучаніку Серафіме (Звяздзінскім), епіскапе Дзмітраўскім, расстраляным у 1937 годзе ў Омску. Том таксама змяшчае артыкул аб святым Серафіме (Собалеве); месца яго спачыну — крыпта пад алтаром Нікольскага храма ў Сафіі — стала месцам масавага паломніцтва адразу пасля скону свяціцеля ў 1950 годзе.

Аўтарам артыкула пра свяшчэннамучаніка Серафіма (Астраумава), архіепіскапа Смаленскага і Дарагабужскага, які шмат зрабіў для развіцця тэорыі і практыкі багаслоўя пастырства і расстралянага ў Катынскім лесе ў 1937 годзе, стаў епіскап Істрынскі Серафім, артыкул пра якога таксама ўвайшоў у 62-і том энцыклапедыі. Епіскап Серафім абараніў доктарскую дысертацыю «Свяшчэннамучанік Серафім (Астраумаў), архіепіскап Смаленскі, і яго пастырскае служэнне ў Польшчы і Расіі», над якой ён працаваў у хрысціянскай тэалагічнай акадэміі ў Варшаве. Раней уладыка Серафім выконваў послух настаяцеля храма-помніка ў гонар Уваскрасення Хрыстовага ў Катыні.

У новы том таксама ўвайшлі артыкулы пра свяшчэннамучаніка Серафіма (Самайловіча), настаяцеля Нучэцкага прыхода на востраве Нучак у заліве прынца Уільяма на Алясцы, у 1934 годзе арыштаванага ў рамках «справы архіепіскапа Угліцкага Серафіма (Самайловіча)» і расстралянага ў 1937 годзе «за арганізацыю контррэвалюцыйнай групы і правядзенне сістэматычнай агітацыі» ў лагеры; пра свяшчэннамучаніка Серафіма (Чычагова), расстралянага на Бутаўскім палігоне, які прымаў дзейны ўдзел у кананізацыі прападобнага Серафіма Сароўскага; аб багаслове і духоўным пісьменніку Серафіме (Роўзе), з чыёй творчасці для многіх пачалося знаёмства з Праваслаўем.

У падрабязным артыкуле пра Серафімава-Дзівееўскі ў імя Святой Троіцы жаночы манастыр распавядаецца гісторыя манаскай абшчыны, заснаванай прп. Аляксандрай Дзівееўскай.

Том змяшчае артыкул аб Свята-Уладзімірскай духоўнай семінарыі — адной з вядучых вышэйшых праваслаўных устаноў у Паўночнай Амерыцы. Выкладчыкамі гэтай духоўнай установы, дэканам якой стаў у 1947 годзе епіскап Бруклінскі Іаан (Шахаўскі), былі шматлікія выдатныя мысляры і багасловы, бясцэнны ўклад у вывучэнне і засваенне святаацоўскай спадчыны ўнёс протапрасвітар Іаан Меендорф.

Далей у алфавітным парадку ідуць артыкулы пра Святагорскую ў гонар Успення Прасвятой Багародзіцы мужчынскую лаўру Данецкай епархіі, Святагорскую ікону Божай Маці, Святагорскі ў гонар Уздзвіжання Святога Крыжа жаночы манастыр, заснаваны ў 2016 годзе ў Амурскай вобласці, Святагорскі ў гонар Успення Прасвятой Багародзіцы манастыр, у якім упакоіўся паэт А. С. Пушкін, Святагорскі Зімненскі ў гонар Успення Прасвятой Багародзіцы жаночы манастыр Уладзімір-Валынскай епархіі Украінскай Праваслаўнай Царквы.

Выданне змяшчае артыкул пра Сэптуагінту, старазапаветнай частку грэчаскай Бібліі. Аўтары артыкула падрабязна каментуюць легенду пра 72 тлумачальнікі, абмяркоўваюць месца і час перакладаў кніг яўрэйскай Бібліі на грэчаскую мову, праблему суадносін Сэптуагінты з Кумранскімі рукапісамі, эвалюцыю перакладчыцкай тэхнікі грэчаскіх версій Бібліі.

Артыкул пра Сербію знаёміць з гэтай краінай, яе гісторыяй і рэлігіяй: Праваслаўе тут вызнае больш за 91% насельніцтва. Сербская дзяржаўнасць цесна звязана са «святароднай» дынастыяй Неманічаў, заснавальнік якой Стэфан не толькі ўмацаваў межы Сербскай дзяржавы, але і з'явіўся родапачынальнікам цэлага сямейства святых — адным з яго сыноў быў святы Сава Сербскі, першы Сербскі архіепіскап. У асобным артыкуле распавядаецца аб Сербскай Праваслаўнай Царкве — яе ўнутраным ладзе і кіраванні, сучасным становішчы, стварэнні, абвяшчэнні Сербскай Патрыярхіі, перыядзе асманскага валадарства, становішчы Печскай Патрыярхіі. Апавяданне пра гісторыю Сербскай Праваслаўнай Царквы даведзена да 2021 года, калі новым Сербскім Патрыярхам стаў Парфірый (Перыч). Асобныя раздзелы артыкула апісваюць архітэктуру, манументальны жывапіс і іканапіс сербскіх праваслаўных храмаў.

У томе прыведзены біяграфіі багаслова, вядомага маскоўскага прапаведніка і духаўніка В. П. Свянцыцкага, вялікага рускага кампазітара Г. В. Свірыдава, рускіх князёў з імем Святаслаў, шэрагу мучанікаў і дзеячаў Праваслаўнай Царквы з імем Севасціян, апошняга цара Іудзейскага царства Седэкіі, выдатнага рымскага філосафа Луцыя Сенекі, рымскага імператара Септымія Севера, дзеячаў Царквы з імем Серапіён.

Выданне таксама змяшчае аб'ёмныя артыкулы «Свабода сумлення», «Сектазнаўства», «Старазапаветнае Свяшчэнства», «Святая Зямля», «Святы».

У 62-м томе энцыклапедыі змешчаныя артыкулы пра Севастопаль, Паўночную Асецію-Аланію, манастыр Свеціцхавелі, Сейшэльскія астравы, Сэнт-Люсію, Сенегал, а таксама Сендайскую і Усходнеяпонскую епархію Японскай Праваслаўнай Царквы. Шэраг гістарычных артыкулаў прысвечаны пахавальні французскіх каралёў Сен-Дэні, бенедыктынскаму абацтву Сен-Мэдар, Свяшчэннай Рымскай імперыі і Паўночнаафрыканскай Царкве.

Традыцыйна артыкулы «Праваслаўнай энцыклапедыі» суправаджаюцца шырокім ілюстрацыйным матэрыялам — каляровымі картамі і шматлікімі фотарэпрадукцыямі партрэтаў і твораў царкоўнага мастацтва.

Патрыярхія.ru/Church.by